چرا انجمن خراسان شمالی‌های مقیم تهران و البرز تشکیل شد؟

چرا انجمن خراسان شمالی‌های مقیم تهران و البرز تشکیل شد؟

توسعه نامتعادل و رشد نامتوازن اقتصادی کشور به ویژه در دهه‌های اخیر موجب جابجایی جمعیتی گسترده و دامنه‌داری از جمعیت کشور شده است که جهت این جابجایی عموما از مناطق کمتر توسعه‌یافته و حاشیه‌ای به سوی مناطق پیشرفته‌تر و توسعه‌یافته‌تر و به ویژه پایتخت بوده است.
مطابق بعضی برآوردها بیش از ٢٠٠ هزار نفر از جمعیت استان‌های تهران و البرز را خراسان شمالی‌ها تشکیل می‌دهند که عدد قابل ملاحظه و ظرفیت عظیمی است. استان خراسان شمالی از نظر غنای منابع طبیعی، گوناگونی اقلیمی و قومی، موقعیت اجتماعی و جغرافیایی، موقعیت مناسب ارتباطی، پتانسیل نیروی انسانی تحصیلکرده و متخصص و … دارای توانمندیهای همه جانبه و انکارنشدنی است اما متاسفانه به لحاظ اداری، اقتصادی و اجتماعی از مناطق محروم شمرده می‌شود.
همین امر موجب گریز نیروهای کارآمد و سرمایه‌های انسانی و مالی از استان شده است و به همین دلیل طی سالهای اخیر و به ویژه بعد از تشکیل استان، آن طور که شایسته است از توانمندی‌های بالقوه استان استفاده مناسبی نشده است.
این وضعیت به علاوه مدیریت‌های ضعیف و غالبا غیربومی سازمان‌های اداری، سیکل بسته‌ای از محرومیت استان و گریز بیشتر منابع ویژه نیروی انسانی کارآمد را موجب شده است.
در نگاه اول، شاید این مساله را باید به عنوان یک تهدید نگریست اما با تغییر نظرگاه می‌توان به عنوان یک فرصت از آن بهره برد. سرمایه عظیم انسانی هم استانی‌ها در تهران و البرز در بخش‌های مختلف حاکمیتی، دولتی، صنعتی، دانشگاهی، خصوصی و اصناف مختلف این فرصت کم نظیر را برای خراسان شمالی‌های مقیم پایتخت ایجاد کرده تا در کنار هم به یک گروه منسجم و قوی تبدیل شوند تا فرصت هم‌افزایی بیشتر در عرصه‌های مختلف و تاثیرگذاری بیشتر در صحنه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور را بیابند.
با این وصف، پتانسیلهای این نیروی عظیم فعال و متخصص و کارآفرین مهاجر در مرکز هم به علل مختلفی از جمله نبود یک چتر نهادی منسجم، پراکنش جغرافیایی و فراهم نشدن زمینه‌های همراهی و همدلی هم استانی‌ها بالفعل نشده و شاهد گسست اجتماعی و فرهنگی بین هم استانیهای مقیم مرکز و کمرنگ شدن مساله هویت منطقه‌ای برای نسل‌های بعدی و کم توجهی به سرزمین مادری هستیم.
این مهاجران توانمند، دلسوز و وطن‌دوست خراسان شمالی مقیم مرکز از این گسست فرهنگی بین نسلها و عدم انسجام در پایتخت نیز رنج برده‌اند و تلاش‌های انفرادی و پراکنده و محدودی نیز در جهت پررنگ‌تر کردن انسجام و هویت بخشی افزون‌تر به هم استانیهای مقیم پایتخت و تغییر این اوضاع داشته‌اند‌. اما بدون سازماندهی و عملکرد گروهی و هدفمند، امید زیادی برای تحصیل مقاصد توسعه‌ای وجود ندارد. در همین امتداد، چند سال پیش به همت جمعی از همشهریان بجنوردی مقیم تهران از جمله آقایان حجت الاسلام برزگر، زردکانلو، مرحوم هدایت و … جلسات مفیدی در مسجد محمدیه دولت برگزار شد، اما به دلیل شرایط مختلف از جمله عدم سازماندهی رسمی و حقوقی این تلاش جمعی، دوام چندانی نیافت. در این میان گروههای قومی و مذهبی هم میان هم استانی‌ها از شهرهای مختلف در مقاطع زمانی مختلف گرد هم می‌آیند که فرصت مغتنمی برای استان بوده و خواهد بود. درسال ۹۴ با دعوت تعدادی ازنمایندگان ادوار استان و جمعی از فرهیختگان و نخبگان و …جلسه‌ای در مسجد قدس میدان فلسطین به همت تعدادی از عزیزان از جمله جناب حجت‌الاسلام ایمانی و آقایان توانا، مرحوم درچمن، ژاله، بیرجندی، تاتاری، باغبان، شادمهر، فرهنگ دوست و … برگزار شد و شرایطی برای تشکیل کانون رقم خورد و تا مرحله ثبت کانون نیز پیش رفت اما متاسفانه در سال ۹۶، با فوت مرحوم سعید درچمن که یکی از متولیان امر بودند، با وقفه مواجه گردید. با این حال، با ادامه فعالیت و پیگیری‌های مستمر، برگزاری جلسات متعدد، حضور افراد جدید و نزدیک‌شدن افکار و ذهنیت‌های اعضای هیات موسس به یکدیگر، رایزنی‌های مختلف با نمایندگان و بزرگان استان، فرهیختگان، نخبگان و … فعالیت‌های ثبت انجمن در ریل مناسبی قرار گرفت و سرانجام هیات موسس انجمن خراسان شمالی‌های مقیم تهران، تشکیل و در تاریخ ۹۸/۶/۲۳ ثبت رسمی شد.