به فرآیندی که توسط سختافزارهای Asic کامپیوتری در شبکه بیت کوین توسط الگوریتمهای ارزهای دیجیتال مشخص انجام میشود ارزکاوی میگویند.
استخراج ارزهای دیجیتال میتواند بسیار سودآور باشد بهشرطی که برق ارزان و سختافزار مناسب این کار را داشته باشید. استخراج ارزهای دیجیتال رقابتی است. کشورهایی مانند چین و روسیه به دلیل برق ارزانتر غالب استخراج بیت کوین جهان را در اختیار دارند.
تا چند سال پیش استخراج بیت کوین عمدتاً با CPU یا همان پردازندهها انجام میشد و سیستمهای خانگی معمولی هم میتوانستند به استخراج سودآور بیت کوین بپردازند اما با گسترش شبکه ارزهای دیجیتال و ماینرها، امروزه استخراج بهصرفه ارزهای دیجیتال فقط با تراشههای مخصوصی به نام Asic امکانپذیر است.
شهریورماه سال جاری ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورای عالی فضای مجازی صنعت ارزکاوی را از دید دولت بلامانع دانست اما تأکید کرد هنوز دستگاههای دیگر نظر خود را در این باره اعلام نکردهاند و احتیاج به همراهی آنها وجود دارد. موضوع اصلی در پذیرش این صنعت نحوه تخصیص انرژی و برق است، در اغلب کشورهای جهان از کسانی که ارزکاوی میکنند مبلغی بهعنوان مالیات اخذ میشود و آنها باید هزینه برق را با تعرفه گرانتری پرداخت کنند.
باید در نظر داشت که هر دستگاه ماینینگ در ثانیه 1500 کیلووات برق مصرف میکند، این در حالی است که یک ماکروفر معمولی در همین مدت تنها 900 کیلووات مصرف میکند.
در حال حاضر به دلیل سهلانگاری سیاستگذاران حوزه ارزهای دیجیتال، افرادی با توجه به ارزان بودن برق در ایران و با سوءاستفاده از عناوینی مانند برق صنعتی و کشاورزی که بهمراتب از برق خانگی ارزانتر است در حال فعالیت در این زمینه هستند، بدون اینکه از آنها مالیاتی اخذ شود. بنابراین گزارش، هزینه برق کشاورزی در ایران برای هر کیلووات 0012/0، برق صنعتی هر کیلووات 01/0 و برق مسکونی هر کیلووات 03/0 دلار است (بر مبنای دلار 10 هزار تومانی) که ارزانترین برق جهان محسوب میشود. اغلب کشورها به دلیل همین پرمصرف بودن دستگاههای ارزکاوی، این کار را در راستای حمایت از محیط زیست ممنوع کردهاند.
با این توضیحات، صنعت ماینینگ در ایران بهسرعت در حال گسترش است و بیم این وجود دارد که در آیندهای نزدیک مشکل تأمین انرژی در شهرهای بزرگ اتفاق بیفتد.
در ادامه مشاهدات خبرنگار «وطن امروز» از یک فارم بیتکوین در اطراف تهران را میخوانید: بعد از چند ساعت رانندگی به ابتدای سهراه ورامین در جنوبیترین نقطه تهران رسیدیم؛ اتوبانی به سمت شهرهای حاشیهای استان تهران. اگر در این اتوبان به سمت کهریزک بروید در بین مسیر به منطقهای به نام امینآباد میرسید که بیشترین اهالی این منطقه را کارگران ساختمانی کشورهای همسایه، کشاورزان صیفیکار و دامداران کوچک تشکیل میدهند.
بین خانههای کاهگلی و عجیب و غریب اهالی این منطقه یک موضوع توجه هر فرد کنجکاوی را به خودش جلب میکند؛ گیرندههای غولپیکر دریافت اینترنت و آنتنهای مخابرات آنهم در کنار سیلوهایی که مشخص نیست در آنجا چه فعالیتی انجام میدهند. پس از پرسوجو از اهالی متوجه میشویم آنها هم اطلاعی درباره آنچه که در این سولهها انجام میشود ندارند و فقط از صدای بلندی دستگاههایی که نمیدانند چیست و در طول 24 ساعت شبانهروز قطع نمیشود، گله میکنند.
با توجه به اینکه پیش از این با یکی از ماینرهای بزرگ منطقه برای بازدید از دستگاههای او هماهنگ کرده بودیم داخل یکی از این سولهها رفتیم. بیش از 300 دستگاه ماینینگ (9S) که قیمت هرکدام بین 6 تا 5/6 میلیون تومان است در یک سالن استریل با پشتیبانی چندین کولرگازی بزرگ در حال فعالیت بودند.
این ماینر برای اینکه کمترین هزینه برق را پرداخت کند از برق کشاورزی استفاده میکرد که برای گرفتن این برق ارزانقیمت چندین باغچه کوچک روبهروی سوله ایجاد کرده بود تا بهمحض ورود مأمور برق به او بگوید در حال کشاورزی است!
در حال حاضر به دلیل اینکه ایران ارزانقیمتترین برق صنعتی و کشاورزی دنیا را دارد و در کنار آن نیروی کار بسیار ارزان است، ماینینگ و ارزکاوی یک صنعت پرسود محسوب میشود. جالب اینجاست که همین ارزکاوها در حال حاضر در فضای مجازی اقدام به خرید و فروش ارز دیجیتال هم میکنند.