قطع اینترنت تا چه حد روی کسبوکارهای اینترنتی تاثیر گذاشته است؟
شرکتهای کوچک بیشتر آسیب دیدهاند
فعلاً در ارتباط با خسارت واردشده به کسبوکارهای اینترنتی، برآوردی در دست نیست ولی میدانیم که خسارت کمی نیست. با صاحبان کسبوکارهای اینترنتی در تماس هستیم تا خواستههای خود را مطرح کنند. بیشترین خسارت به شرکتهای کوچکی که در شهرستانها فعالیت میکنند مربوط میشود. منابع مالی این شرکتها و ضریب نفوذشان در مقایسه با شرکتهای بزرگ، کمتر است و بعضی از آنها حتی تا مرز تعطیلی پیش رفتهاند. شرکتهای بزرگ شناختهشده هستند و در این نوع شرایط هم میتوانند به اطلاعرسانی و فعالیت ادامه دهند. البته آنها هم کاهش فروش داشتهاند.
نمیتوان گفت شرکتهایی که اپلیکیشن داشتهاند مشکل کمتری داشتهاند چون بههرحال باید اینترنتی باشد که بتوان از طریق اپلیکیشن، به طور مستقیم به خدمات یک کسبوکار دسترسی پیدا کرد. در روزهای اول، بودونبود اپلیکیشن تفاوت چندانی نداشت.
عضو هیئتمدیره اتحادیه کسبوکارهای مجازی در ادامه اظهار داشت: شرکتهایی مثل اسنپ و تپسی مشکلات کمتری داشتند چون اساس کار آنها بر اپلیکیشن مبتنی است. فعالیت تاکسیهای اینترنتی افت چندانی نداشته است. علاوه بر ضرر مادی، باید به جو روانی قطع اینترنت، بیاعتمادی و تبعات منفی که به همراه دارد توجه داشت.
یک اتفاق جدید
صاحبان کسبوکارهای سنتی و آفلاین در این مدت با ما تماس گرفتند و گفتند که بخش عمده کسبوکار و خریدوفروشهای ما از طریق اینترنت و شبکههای مجازی انجام میشود. این موضوع برای خود من جالب است و تازگی دارد. این نشان میدهد که بخش سنتی ما هم به سوی شبکههای اجتماعی حرکت کرده است. سال ۹۶ اینگونه نبود. این به آن معناست که موضوع اینترنت و کسبوکار مجازی روزبهروز مهمتر میشود و امیدواریم تصمیمات درستی اتخاذ شود. مدیران دولتی درباره کسبوکارهای نوین و استارتآپها و اهمیت آنها زیاد صحبت میکنند اما به نظر میرسد که کسبوکار مجازی هنوز آنطور که بایدوشاید به رسمیت شناخته نشده است. ما دغدغههای مسئولان را درک میکنیم اما باید شرایط خاص کسبوکارهای مجازی را هم در نظر گرفت. باید لاینی، باز باشد تا وبسایتهایی که هاست آنها در ایران است فعالیت داشته باشند.
تکلیف شبکه ملی اطلاعات مشخص شود
در ارتباط با شبکه ملی اطلاعات، بحثهای موافق و مخالف زیادی وجود دارد اما باید تکلیف آن را مشخص کرد چون دود این بلاتکلیفی به چشم صاحبان کسبوکارهای مجازی میرود. باید بین کسبوکار مجازی و اغتشاشگر، تفاوت قائل شد. وضعیت ما در سال ۸۸ هم همین بود. ۱۰ سال گذشته ولی فکری به حال این موضوع نشده است. اتحادیه به عنوان جزئی از بخش خصوصی فقط میتواند خواستهها و مطالبات فعالان اقتصادی را مطرح کند. مدیران باید زیرساختها را فراهم کنند تا این مشکل بهطور ریشهای، حل شود.
ضرری که بزرگتر است
این بخش متحمل یک زیان بزرگ معنوی شده است. سرمایهگذار دیگر جرئت نمیکند در این حوزه سرمایهگذاری کند. نباید اجازه داد که کسبوکار اینترنتی یکشبه نابود شود. اهمیت این ضرر معنوی کمتر از ضرر مالی به بارآمده نیست. مردم هم ممکن است به کسبوکار مجازی بدبین شوند. اهمیت این بخش از ماجرا را نمیتوان با عدد و رقم نشان داد.