کریپتوکارنسی خود دارای دو دسته توکن (Token) و کوین (Coin) است، اساسیترین تفاوت این دو این است که توکنها دارای بلاکچین اختصاصی نیستند و بر پایه یک بلاکچین دیگر همانند اتریوم (ethereum) ایجاد میشوند، اما کوینها بلاکچین اختصاصی خود را دارند. با این حال برخی از افراد هستند که این دو مفهوم را برای ارزهای مختلف بکار میبرند.
به هر حال، وقتی حرف از کوین و توکن میشود، منظور ما ارز دیجیتال است.
هر کریپتوکارنسی، چه توکن باشد و چه کوین، در واقع چیزی بیش از یک رشته کد روی بلاکچین نیست.
نکته جالب درباره کریپتوکارنسیها این است که وقتی گفته میشود شخصی 1 بیتکوین دارد، این بیتکوین به شکل فایل موجود نیست. شما نمیتوانید به یک شی فیزیکی یا حتی یک فایل اشاره کنید و بگویید “این یک بیتکوین است”.
بلکه فقط سوابق تراکنشها و آدرسها هستند که روی بلاکچین وجود دارند که موجودیشان کم یا زیاد شده است. با خرید بیتکوین از شخص دیگر یا هر انجام هر تراکنش، اطلاعات در یک دفتر کل عمومی که همان نام بلاکچین نام دارد نگهداری میشود.