سنگ عاشق

سنگ و صدف

کنار هم

مرجان ، خزه ها

تابش خورشید رو به سوی دریا

هاله می سازد نور بر صدف

جان می گیرد

گل مروارید

در باغ صدف

سنگ ، رنگ چهره می بازد

ذرات وجودش

از سوزش عشق ، به دور مروارید

پروانه وار می رقصد

شمع گونه می سوزد

آری ، زیباتر از مروارید چه می توان دید ؟