آنان که خاک را

تمام دلم دوست داردت

تمام تنم خواستار توست

بیا و به چشم قدم گذار

که این همه در انتظار توست

چه خوب و چه خوبی ، چه نازنین

تو خوب ترینی ، تو بهترین

چه بخت بلندی ست یار او

کسی که شبی در کنار توست

نظر نه به سود و زیان کنم

هر آنچه بگویی همان کنم

بگو که بمان ، یا بگو بمیر

اراده ی من اختیار توست

به گوشه ی چشمی نگاه کن

ببین چه به پایت فکنده ام

مگر به نظر کیمیا شود

دلی که چنین خاکسار توست

خموشی ی شب های سرد من

چرا نشود پر ز شور عشق

که لغزش آن دست های گرم

به سینه ی من یادگار توست

ز میوه ی ممنوع حیف و حیف

که ماند و به غفلت تباه شد

وگرنه تو را میفریفتم

که سابقه یی در تبار توست

چنین که ملنگم ، چنین که مست

که برده حواس مرا ز دست ؟

بدین همه جلدی و چابکی

غلط نکنم ، کار کار توست

به دار و ندارم نگاه کن

که هیچ به جز عاشقی نماند

تمام وجودم همین دل است

تمام دلم بی قرار توست