اشعار در فراق امام زمان

 زهر کسی که گرفتم سراغ خانه تو              زمن گرفت نشان از تو و نشانه تو

نگار من   خوب من   سید من                   بگو که از که بگیرم سراغ خانه تو

دلم به حال دلم سوخت بس که هرشب وروز     گرفت این دل غرق به خون بهانه تو

نوکر رخ ارباب نبیند سخت است                 شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است

لب تشنه اگر آب نبیند سخت است                 گم گشته اگر راه نیابد سخت است

بیا که بی تو دلم بهانه می‏گیرد                    بیا که نشان زبی نشانه می‏گیرد

یابن الحسن یابن الحسن  یابن الحسن

 اشعار در فراق امام زمان

شب کسی برای تو سجاده وا نکرد         بغضی ترک ندیده و گلویی صدا نکرد
انگار ما بدون حضور تو راحتیم           وقتی کسی برای ظهورت دعا نکرد
ما را همین صدا نزدن‏ بی‏خیال کرد         ما را همین صدا نزدن با خدا نکرد
(هر وقت کارت داشتم صدات زدم هر وقت مشکل داشتم هر وقت درد داشتم صدات زدم، دلم برات تنگ نشده بودآقا...)
وقتی که دامن تو رها شد زدست ما          دست گناه دامن ما را رها نکرد
(آقام آقام ، غریب آقام، مظلوم آقام ای ....)
در روزگار ما تو بیابان نشین شدی          خاکم به سر که دل ما حیا نکرد
(از بالا گناهان من سر از بیابون‏ها در آوردی، از بالا نامردیهای من، هرشب پیش خدا برا ما ریش گرو میذاری، صبح که از خواب بیدار میشم آبروتو میبرم،  من که ادعا دارم شیعه امام زمانم ....)
توبه از اینکه دل بی‏ بندو بار ما        جایی برای آمدن یار وا نکرد
(اینقدر تو دلم آرزو جا دادم که دیگه جایی برای یوسف فاطمه نمونده....)
ای تنهای عالم ، ای غریب عالم ، آقام آقام ، غریب آقام .....

************************** 

زهر کسی که گرفتم سراغ خانه تو              زمن گرفت نشان از تو و نشانه تو

نگار من   خوب من   سید من                   بگو که از که بگیرم سراغ خانه تو

دلم به حال دلم سوخت بس که هرشب وروز     گرفت این دل غرق به خون بهانه تو

نوکر رخ ارباب نبیند سخت است                 شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است

لب تشنه اگر آب نبیند سخت است                 گم گشته اگر راه نیابد سخت است

بیا که بی تو دلم بهانه می‏گیرد                    بیا که نشان زبی نشانه می‏گیرد

یابن الحسن یابن الحسن  یابن الحسن

**************************

تمام عمر خطا کردم و عطا کردی              چه ها زبنده خوددیدی وچه هاکردی

هزار مرتبه دیدی که توبه بشکستم           دو باره بر روی من بابا توبه واکردی

من از تو جانب دوزخ فرار می‏کردم         تولحظه لحظه مرا نزدخودصداکردی

تو با تمام بزرگی زبس کریم هستی          مرا ز کودکی ام با خود آشنا کردی

تو ناله من دل خسته را اثر دادی              تو حاجت من آلوده را روا کردی

تو زودتر به من اعلان آشتی کردی            تو پیش‏تر کرم از لحظه دعا کردی

یک روزدگرطی شددرحسرت روی تو        جامانده دل تنگم در حلقه موی تو

عمرم چه گران طی شد،نامد گل بیخارم       جانا قدمت بگذار بروی دل زارم

یابن الحسن    یابن الحسن......

*************************

جان عالم بر لب آمد ای خدا مهدی نیامد                 چشم عالم پر زخون شد ای خدا مهدی نیامد
هرچه گفتم یابن طاها یابن یاسین یابن احمد            العجل یابن علی المرتضی مهدی نیامد
هر چه گفتم یا مغیث الشیعه نشنیدم جوابی             هرچه گفتم یا معزالاولیا مهدی نیامد
ذکرمن امن یجیب است به مضطر حقیقی            من دعا کردم ولی روح دعا مهدی نیامد
یابن الحسن    یابن الحسن.......

*************************

گفته بودم که دل یار شکسته نشود از دستم                غفلتم باعث این شد که غریبانه دلش بشکستم

هر چه کردم نشوم باعث رنجیدن او،                      باز هم من دل زهرایی او را به گناه آزردم

گفتم این بار که بر نامه من می‏نگرد خوشحال است       نه، اشکش به دلم گفت که من رو سیهم  بدبختم

بیخودی آمدم بر در او توبه و پیمان بستم                 قدر یک دوست نشد حرمت او حفظ شود میدانم

هر کجا مد نظر داشت نبودم که کنم یاری او                هر کجا گفت نرو، رفتم و من دل بستم

با همه رو سیهی آبرویم را به خدا حفظ نمود              بارها من به زمین خوردم و آمد بگرفت این دستم

یابن الحسن  یابن الحسن  ......

*************************

عمری در آرزوی وصال تو سوختیم                با یاد آفتاب جمال تو سوختیم

ما را اگر چه چشم تماشا نداده‏اند                 ای غائب از نظر با خیال تو سوختیم

ای شام هجرکی سپری میشوی که ما             در آرزوی صبح زوال تو سوختیم

        ״   ״   ״   ״                                 (در آرزوی صبح ظهور او سوختیم)

چندی به گفتگوی فراق تو ساختیم             عمری به آرزوی وصال تو سوختیم

کی می‏شود که ما را حاجت روا کنی           ما را از این غم هجرت جدا کنی

یابن الحسن یابن الحسن ........

***********************

گذری کن ز وفا بر من بیچاره دمی           از سر لطف بیا نیمه شب یا سحری

ثمری نیست اگر بی تو به عالم باشم          خاک کوی تو شوم تا که بیابم ثمری

گر چه تو پادشه کشور عشقی اما           چه شودلحظه ای ازکوی گدایان گذری

سائلان کرمت منتظر گوشه چشم              یوسف فاطمه بنما به محبان نظری

یابن الحسن    یابن الحسن ........

همه صبح روز جمعه دل من بهانه گیرد       زجمال پر فروغت همه جا نشانه گیرد

چه خوش است حال مرغی، که بروی شاخه گل      به هوای ماه رویت، دم عاشقانه گیرد

اباصالح    اباصالح   ..............

دل من چه سان کبوتر، زکبوتران سبکتر           که فقط بروی بام حرم تو لانه گیرد

بنگر که آتش غم ز فراق تو دمادم                 زکویر سینه من به فلک زبانه گیرد

اباصالح   اباصالح   ..............

**********************

کویر تشنه شده قلبم ای سحاب بیا              تمام زندگی بی تو شد سراب، بیا

هزار جمعه گذشت و نقاب نگشودی          به جان فاطمه این جمعه بی نقاب بیا

مباد آنکه بیایی و مرده باشم من               شتاب کن که اجل می‏کند شتاب، بیا

گذشت عمر و ندیدم تو را به بیداری          کرامتی کن و یک شب مرا به خواب بیا

گناه من ره دیدار برویت بسته                  تو بهر دیدن من از ره ثواب بیا

غروب جمعه شده بی تو روزهای دلم         به صبح جمعه من همچو آفتاب بیا

به دردهای به حیدر نگفته ی زهرا            به ناله های سحرگاه بوتراب، بیا

به سینه ای که شکست از سم ستور          به صورتی که شدازخون سرخضاب بیا

بیا یابن الحسن دورت بگردم  ، بیا تا دست خالی بر نگردم ....

**********************

بر درت ناله بستم تا بیایی           از همه دل گسستم تا بیایی

گل نرگس گدای راه تو ام           سر راهت نشسته ام تا بیایی

آقام آقام آقام آقام ای، آقام آقام آقام آقام ای.....

دل تنگم بهونه تو داره                کوچه گرد شبای انتظاره

آسمون چشای ابری من              از غم تو بارون می‏باره

چی میشه در به روم نبندی آقا       با بدیهام به من بخندی آقا

تو بگی می‏سوزم بگی می‏میرم      هر جوری که می‏پسندی آقا

آقام آقام آقام آقام ای.....

غروب جمعه ها دلم می‏گیره         به کمند فراق تو اسیره

دل حسرت کشیده ام آقاجون         بی تو روزی هزار دفعه می‏میره

آقام آقام آقام آقام ای.....

************************

بیا که از غم هجرت پریشانم                ز دوری رخت ای یار دیده گریانم

بیا که بی تو دلم بهانه می‏گیرد               بیا که بی تو دلم صفا نمی‏گیرد

گدا به خانه مولا به صد امید آید             منم آنکه غیر گدایی رهی نمی‏داند

تا کی به سوز و آه نشینم به راه تو         عالم فدای گوشه چشم سیاه تو

بنشسته ام به راه تو یا صاحب الزمان      تا کی رسد به روی سیاهم نگاه تو

دانم به یاد مادر خود آه می‏کشی             عالم فدای تو و سوز و آه تو

یابن الحسن    یابن الحسن  .....

*************************

بی توای صاحب زمان، بیقرارم هر زمان        از غم هجر تو من دل خسته‏ام،

همچو مرغی بال و پر بشکسته‏ام              کی شودآیی نظاره بردل اندازی تویارا

بردل خسته که دم سازی تو یارا

یابن الحسن آقا بیا یابن الحسن آقا بیا

از فراق تو شده حال من خسته پریشان         کی میایی منجی و سلطان امکان

عقده هارا واکنی بایک نگه ای نوریزدان      بین چه کرده با دل من سوز هجران

یابن الحسن آقا بیا، یابن الحسن آقا بیا

ای تو شور عشق من، روشنی دیده ام        بی تو در دام بلا افتاده ام،

بر تو یارا من دل و جان داده ام

***************************

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد          مپسند اینکه تو باشی و مرا غم ببرد

درخرابات مغان چومن خانه خرابی نبود       باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر          عمریست گرفته‏ای مبادا رها کنی

شکسته بال‏تر زمن میان مرغان نیست         دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

هرکه بردامن احسان تواش دسترس است       به دهان خاکش اگر نام زحاتم ببرد

من و شرمندگی از یار تا کی         طبیبم یار و من بیمار تا کی

تهی دستی به بازار تو هستم         سر افکنده در این بازار تا کی

خودت ما را نشاندی در ره خود      آه نشینم در ره دیدار تا کی

یابن الحسن یابن الحسن .......

************************

این دل که شد ز روز ازل مبتلای تو       گیرد بهانه صبح و شب از برای تو

مرغ دلم به کوی وصال تو پر زند          در آرزوی این که رسد به لقای تو

جانان من که جان به لب آمد ز دوریت      بنمای رخ که جان بدهم رو نمای تو

هر منتظر که بهر تو باشد در انتظار        باید پای نهد به طریق رضای تو

مولا تو خود برای ظهورت دعا نما           ز آن رو که حق قبول نماید دعای تو

امام صادق می‏فرماید شبی که فردا صبحش مهدی ما ظهور می‏کنه کنار خانه خدا آنقدر سر به سجده می‏گذارد و زیر لب می‏فرماید  امن یجیب المضطر ..... عرض کنیم  آقا جان به اضطرار خانم رباب، به اضطرار زینب، به اضطرار بچه‏های حسین ...... آقا جان خودت برای فرج خودت دعا کن .......

یا صاحب الزمان، الغوث و الامان.....

****************************

دریا به چشم گریه کنان تو شبنم است        یعنی که هرچه برایت گریه کنم کم است

شکرخدا که با همه ناقابلی‏مان                اشکی برای عرض ارادت فراهم است

دوست دارم برای تو گریه کنم،             تو هم برام دعا کنی

دوست دارم اسم تو رو صدا کنم،            تو هم نظر به ما کنی

دوست دارم دست من رو بگیری و،        لطفی به این گدا کنی

دوست دارم برای تو بمیرم و،               تو حاجتم روا کنی

یابن الحسن    یابن الحسن.........

************************

دور از حریم کویت گل رنگ و بو ندارد      سرچشمه طراوت باغی به جو ندارد

کو یار آشنایی تا درد دل بگویم               غیر از خیالت این دل یک رازگو ندارد

یابن الحسن کجایی، مردم از این جدایی      یابن الحسن کجایی، من آمدم گدایی

از آتش فراقت دیگر نمانده طاقت             جز رویت جمالت دل آرزو ندارد

راه وصال بستی با دیگران نشستی          اما بدان که این دل بی تو صفا ندارد

یابن الحسن کجایی، داد از غم جدایی    یابن الحسن کجایی، من آمدم گدایی

************************

اگر به دیده ظاهر تو را نمی‏بینم            ولی تورا ز دل و جان جدا نمی‏بینم

چنان شیفته آن جمال زیبایم                   به هر چه می‏نگرم جز تو را نمی‏بینم

بود جمال تو آیینه خدا مهدی                 که در جمال تو غیر از خدا نمی‏بینم

بلای دل تو را من بلا نمی دانم              گدای کوی تو را من گدا نمی‏دانم

زبس که پرده عصیان گرفته چشمم را       تو در کنار منی و من تو را نمی‏بینم

(آقاجان شرمندتیم روسیاهیم  تو به حال ما نظری کن.....)

یابن الحسن  یابن الحسن............

*************************

باز دوباره دلم گرفته             به یاد تو بهونه حرم گرفته

باز دو باره حالم خرابه          بهونه یابن الحسن گرفته

بیا به ما یه سر بزن مولا       به جون ما شرر بزن مولا

بیا یه بار برای ما روضه       تا نیمه های شب بخون مولا

(بیا یه بار میون ما سینه       تا نیمه های شب بزن مولا)

(بیا یه بار برای ما آقا        روضه جدت رو بخون مولا)

بیا بیا بیا گل زهرا، بیا بیا بیا گل زهرا  ......

هردم به یادت ای ماه،           از سینه می‏کشم آه

کی می‏رسی تو از راه          کی می‏رسی تو از راه

بی تو خزونه،                    اشک‏ها روونه

دلم می‏خونه                     آقا کجایی

آقا کجایی آقا کجایی.....

پس کی می‏آیی.........

ای ساحل من،            ای حاصل من

نبض دل من،             بغض گلویم

آقا کجایی آقا کجایی.....

پس کی می‏آیی.........

*****************

یَا اَیُّهَا العَزیز مَسَّنَا وَ اَهلَنَا الضُّرّ وَ جِعنَا بِبِضَاعِةٍ مُضجَاة وَ اَوفِ لَنَا الکَیل وَ تَصَدَّق عَلَینَا اِنَّ الله یَجزِی المُتَصَدِّقین (سوره یوسف، آیه 88)

الا که مهر درخشان عالم آرایی              الا که منتقم خون پاک زهرایی

الا که از همه عالم تو مقصد مایی           الا که دل به هوای تو گشت شیدایی

بیا در کف خود تیغ از نیام بگیر             ز خصم مادر مظلومه انتقام بگیر

یا صاحب الزمان، الغوث و الامان.....

*****************

دوست دارم دیده را فرش کف پایت کنم           پای تا سر چشم گردم تا تماشایت کنم

حبیب من.... مولای من....

ما همه چشم انتظاریم و تو غایب از نظر         پرده را بردار از صورت که معنایت کنم

من ندانم در کجایی با که ای، ای نازنین          جان زهرا رحمتی کن تا که پیدایت کنم

گر کنم پیدا تو را ای چاره بیچارگان               در برت بنشینم و راز دل افشایت کنم

״    ״   ״    ״    ״                         (در برت بنشینم و خوب، تماشایت کنم)

من ندانم ضرب سیلی با رخ مادر چه کرد       من کیم تا با خبر از داغ زهرایت کنم

بیا و بی سرو سامانی مرا دریاب                   مرا دعا کن و ویرانی مرا دریاب

غروب جمعه رسید ای عزیز روضه بخوان      دوباره گریه طوفانی مرا دریاب

نبود قسمت ما کربلا به سر بزنیم                   حرم ندیده، پشیمانی مرا دریاب

قسم به شال عزایت، به گریه های نیمه شبت برگرد     میان روضه،(ی جدت) پریشانی مرا دریاب

**********************************

ای سبز پوش کعبة دل‌ها ظهور کن           از شیب تند قلة غیبت عبور کن

درد فراق روی تو ما را ز غصه کُشت     چشم انتظار عاشق خود را صبور کن

شاید گناه خوب ندیدن از آن ماست           فکری برای روشنی چشم کور کن

یک شب بیا برای رضای خدا خودت        غم نامه‌های سینة ما را مرور کن

یک شب بیا به خلوت دل‌های بی‌قرار         جان را ز شوق آمدنت پر سرور کن

ای گل ز یمن مقدم خود باغ سینه را         لبریز از طراوت و عطر حضور کن

آقا! به جان مادر پهلو شکسته‌ات             دل را ز تنگنای غم و غصه دور کن

ای آفتاب مشرقی‌ام، شام واپسین              تاریکی وجود مرا غرق نور کن

خلوت‌نشین باور تنهایی‌ام تویی               ای سبزپوش کعبة دل‌ها ظهور کن…

**********************************

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد              شاید دعای مادرت زهرا بگیرد

آقا بیا تا با ظهور چشمهایت            این چشمهای ما کمی تقوا بگیرد

آقا بیا تا این شکسته کشتی ما           آرام راه ساحل دریا بگیرد

آقا بیا تا کی دو چشم انتظارم           شبهای جمعه تا سحر احیا بگیرد

پایین بیا، خورشید پشت ابر غیبت     تاقبل از آن که کار ما بالا بگیرد

آقا خلاصه یک نفر باید بیاید        تا انتقام دست زهرا را بگیرد

سروده علی اکبر لطیفیان

چشم انتظار

چشمم به انتظار تو تر شد نیامدی            اشکم شبیه خون جگر شد نیامدی

گفتند که جمعه می رسی از راه             عمرم در این قرار به سر شد نیامدی

چه جمعه ها که غروب شد نیامدی           چه بغض ها که درگلو رسوب شد نیامدی

تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام        دوباره صبح، ظهر، غروب شد، نیامدی

رسوایی گدای تو از حد گذشته است          عمرم به هر گناه هدر شد نیامدی

بی قبله هر نماز به سر شد نیامدی            بی تو دعا بدون اثر شد نیامدی

یابن الحسن.... یابن الحسن.... یابن الحسن....

تا خواستم به جاده ی وصل تو رو کنم       غفلت مرا رفیق سفر شد نیامدی

این نفس بد مرام مرا خوار و زار کرد      روز و شبم به لغو سپر شد نیامدی

از ما گناه سر زد و تو شاهدش شدی        دیدی دلم به راه دگر شد نیامدی

از ما که منفعت نرسیده برای تو         هر چه ز ما رسیده ضرر شد نیامدی

گفتیم لا اقل سر افطار می رسی          دیده به راه ماند و سحر شد نیامدی

احسان محسنی فر(با کمی تغییر)

دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند      دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند

دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما         پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند

شبیه شنبه ی هر هفته پشت پنجره ام         و کوچه کوچه شهرم دوباره زندان ماند

برای آمدنت چند سال بایستی                 در این تراکم بی انتهای ویران ماند؟

نیامدی که ببینی نگاه منتظرم                چه روزها به امید تو زیر باران ماند

سکوت آخر حرف من است چون بی تو      دوباره حنجره ام زیر بغض پنهان ماند

سروده محمد بختیاری

صدای آمدن

دلم هوای تو کرده هوای آمدنت                  صدای پای تو آید صدای آمدنت

بهار با تو بیاید به خانه ی دل ما                 سری به خانه ی ما زن صفای آمدنت

هنوز مانده به یادم که مادرم می خواند          زمان کودکی ام قصه های آمدنت

حساب کردم و دیدم که با حساب خودم          تمام عمر نشستم به پای آمدنت

چقدر وعده ی وصل تو را به دل بدهم         چقدر جمعه بخوانم دعای آمدنت

نیامدی و دلم شکستی ای مولا                 چه نذرها که نکردم برای آمدنت

محسن عرب خالقی

صدای آمدنت را به گوش ما برسان            زمان غیبت خود را به انتها برسان

نگاه نافذ خود را بر این گدا انداز              برای درد نهفته کمی دوا برسان

اگرچه بهر ظهورت نکرده ام کاری           بیا و بر لب ما فرصت دعا برسان

به صبح جمعه موعود زائرم فرما               به خاکبوسی روز فرج مرا برسان

برای روز ظهور تو کعبه پا برجاست           بیا سرور دوباره بر آن بنا برسان

کنار تربت زهرا به وقت نافله ات             دعای خویش به یاری این گدا برسان

نوشته ام به وصیت اگر میسر شد               بیا و مرده ما را به کربلا برسان

سروده جواد حیدری

طالب خون خدا متی ترانا و نراک               یابن مصباح الهدی متی ترانا و نراک

چه شود با تو کنم گریه سر قبر حسین           در مزار شهدا، متی ترانا و نراک

صبح جمعه ناله‌ام أین معزُّ الاولیاست           می‌زنم تو را صدا، متی ترانا و نراک

نیمه‌های دل شب کنار دیوار بقیع                  دهم آهسته ندا، متی ترانا و نراک

میزند تو را صدا از سر نیزه‌ها هنوز            سر از بدن جدا، متی ترانا و نراک

چه شود ببینمت کنار بین الحرمین               سر و جان کنم فدا، متی ترانا و نراک

زخم قلب پسر فاطمه را مرهم نیست            بی ظهورت اَبدا، متی ترانا و نراک

چه شود از گل رویت بدهی یک صدقه         سر راهی به گدا، متی ترانا و نراک

چهره بگشا و ز آینه ی خونین دلم              زنگ محنت بزدا، متی ترانا و نراک

غلامرضا سازگار

کاش بر خیمه ی سبزت گذرم می افتاد                کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد

کاش از چشم تر تو دو سه قطره باران                پسر فاطمه بر چشم ترم می افتاد

کاش در لحظه ی تاریک گناهان آقا                   مرده بودم به خدا بال و پرم می افتاد

کاش از سوی تو ای صاحب ما یک قرعه            گریه و ناله به وقت سحرم می افتاد

کاش آن روز که در کرب و بلا می باشی             لحظه ای هم گذر من به حرم می افتاد

کاش هر جمعه که می شد، فقط از عشق خودت       فکر دنبال تو گشتن به سرم می افتاد

حسن نعیمی

اباصالح التماس دعا هر کجا رفتی یاد ما هم باش

نجف رفتی کربلا رفتی کاظمین رفتی یاد ما هم باش

مدینه رفتی به پابوس قبر پیغمبر مادرت زهرا

به دیدارقبر بی شمع مجتبی رفتی یاد ما هم باش

زیارت نامه که میخوانی در کنار آن تربت خاموش

به دنبال قبر مخفی از کوچه ها رفتی یاد ما هم باش

بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او را زیارت کن

همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش

شب جمعه کربلا رفتی یاد ما هم کن چون زدی بوسه

کنار قبر ابوالفضل با وفا رفتی یاد ما هم باش

بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر

سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش

نماز حاجت که میخوانی از برای فرج یاد ما هم باش

شدی محرم در مراسم حج یا صفارفتی یاد ما هم باش

دعا کردی از برای معراج التماس دعا یاد ما هم باش

به هرجا رفتی برو مهدی هر کجا رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش

**********************************

همه جا بروم به بهانه تو !

همه جا  بروم  به  بهانه  تو      که مگر  برسم در خانه  تو

همه جا دنبال تو می گردم       که تویی درمان همه دردم

یا ابا صالح مددی مولا

نشوم به جز از تو گدای کسی    بی ولای تو من نکشم نفسی

که  تو  لیلای من مجنونـــــی     همه  هست  من  دلخونــــــی

یا ابا صالح مددی مولا

اگرم   نبود  دل   لایق  تو      نظری که دلم شده عاشق  تو

به خدا هستی همه هستم    به تو دل بستم به تو دل بستم

یا ابا صالح مددی مولا

دل خود زده ام گره بر در تو        چه شود که رسم بر محضر تو

من نا قابل به تو دل بستم          نکشی  دامان خود  از  دستم

یا ابا صالح مددی مولا

************************** 

کویر تشنه شده قلبم، ای سحاب، بیا            تمام زندگیم بی تو شد سراب، بیا

هزار جمعه گذشت و نقاب نگشودی             به جان فاطمه این جمعه بی نقاب بیا

مباد آنکه بیایی و مرده باشم من                 شتاب کن که اجل می کند شتاب بیا

گذشت عمر و ندیدم تو را به بیداری            کرامتی کن و امشب مرا به خواب بیا

به کوچه کوچه شهرم زخون دل همه شب       برای آمدنت ریختم گلاب بیا

گناه من ره دیدار بسته بر رویت                  تو بهر دیدن من از ره ثواب بیا

غروب جمعه شده بی تو روزهای دلم            به صبح جمعه من همچو آفتاب بیا

به دردهای به حیدر نگفته ی زهرا                 به ناله های سحرگاه بوتراب بیا

به سینه ای که شکست از سُم ستور، قسم         به صورتی که شد از خون سر خضاب بیا

سرشک دیده میثم به سیل شد تبدیل               هنوز ناله او مانده بی جواب بیا

استاد غلامرضا سازگار

************************** 

چندی به انتظار تو حسرت کشیده ایم           دور از نگار حوصله ای سر رسیده ایم

هفته به هفته می گذرد بی حضور تو          از جمعه های بی تو که خیری ندیده ایم

پیدا نمی کنی ز دل ما فقیر تر                 از ما عیادتی  که دل از کف رهیده ایم

صدشکر در طلاتم اماج معصیت               در ساحل قنوت تو سکنی گزیده ایم

قسمت نشد که حاجی بیت خدا شویم           شکر خدا به مجلس آقا رسیده ایم

بسیار روضه از غم ارباب خوانده اند          اما هنوز کرببلا را ندیده ایم

احسان محسنی فر

************************** 

تو همون حس غریبی

توهمون حس غریبی که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی

تو امید انتظاری تو دلای نا امید

مث دیدن ستاره تو شبای ناپدید

چه غریبونه گذشتن ، جمعه های سوت و کور

هنوز اما نرسیدی ، ای تجلی ظهــــور

...

با توام...با تو که گفتی ، تکیه گاه عاشقایی

میدونم یه دنیا نوری ، ساده ای...بی انتهایی

مث لالایی بارون ، تو کویر بی صدایی

تو خود عشقی میدونم ، ناجی فاصله هایی

...

توهمون حس غریبی که همیشه با منی

تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی

تو امید انتظاری تو دلای نا امید

مث دیدن ستاره تو شبای ناپدید

عمریه دلم گرفته ، گله دارم از جدائی

غایب همیشه حاضر ، تو کجایی...تو کجــــــــایی...

تو کجــــــــــــــــــــــــــایی...تـــــــــــــــــــــــــــــو کجایی...؟

ای روی  تو ماه  عالم  آرای همه

وصل تو  شب و  روز   تمنای  همه

گر با دگران به ز منی وای به من

ور با همه کس همچو منی وای همه

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی؟

درد منی بگو که درمان کیستی؟

دامان من ز اشک ندامت پر آتش است

ای نوگل شکفته به دامان کیستی؟

من همنشین درد و غم و رنج و حسرتم

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی

ندارم دگر طاقت دوری،                   مرا می کشد داغ مهجوری،

بیا جمعه شد ندبه خوان تو هستم ،            گدای تو هستم ، به راهت نشستم

بیا جمعه شد چشم به راه تو هستم          بیا مهدی جان من غلام تو هستم

پس کی طلوع می‏کنی ای آفتاب من            پس کی تو نور می‏دهی بر چشم پر گناه من

پس کی صفا می‏دهی بر قلب پر ملال من       پس کی جواب می‏دهی بر ناله حزین من

پس کی ظهور می‏کنی امام آخرین من

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست               طوفان زده ام راه نجاتی بفرست
فرمود که با زمزمه ی یا مهدی(عج)          نذر گل نرگس صلواتی بفرست

باز هم ای صبح جمعه آمدی مولا نیامد              صبح شد، دیر شد، آخر چرا آقا نیامد

شب شد و خورشید کنعان ولایت را ندیدم            کور شد چشمم ز گریه، یوسف زهرا نیامد

ما بدون او غریب و او میان ماست تنها                      آن امام قرنها مثل علی تنها، نیامد

عمر ما با ناله یابن الحسن طی شد دریغا                  منجی ما، صاحب ما، رهنمای ما نیامد

شاید او هم مثل جدش سر میان چاه برده              پس چرا از چاه هم آوای آن مولا نیامد

یابن الحسن یابن الحسن ......

******************

کم کم دلم از این و از آن سیر میشود                   با چشم مهربان تو تسخیر میشود

کم کم دلم ز هر چه غیر تو دلگیر میشود          از بهر دیدن روی ماهت بی تاب می شود

آقای من ... یابن الحسن....

دارد زمان آمدنت دیر میشود                    دارد جوان سینه زنت پیر میشود
تاثیر گریه های غریبانه شما              دنیا غروب جمعه چه دلگیر میشود

یابن الحسن یابن الحسن .......

هجر تو ز درد و داغ دلگیرم کرد                اندوه غم زمان، زمین گیرم کرد
گفتند که جمعه میرسی از کعبه       این رفتن جمعه، جمعه ها پیرم کرد

******************

خدا مرا ز غم عشق تو جدا نکند              منو جدایی از عشق تو خدا نکند

گرانبهاست غم عشق یوسف زهرا           خدا بر دل ناقابلی عطا نکند

الا ای آنکه جانم با صفا گردد ز یادت          نما یک گوشه چشمی بر گدای خانه زادت

گدایان با امیدی به درگاه تو آیند         به درب خانه کوبند که دیدارت نمایند

******************

آسمون عصرای جمعه مثه من بهونه گیره         بارونه گریه باهات حرف میزنه که خیلی دیره

سر زلفت میبره قلب فرشته ها رو غارت         می دونم که می شکنی هر چی بت با یک اشاره ات

مادر تو دل غمینه، خون جدت رو زمینه             دل زینب بی قراره، مادرت چشم انتظاره

******************

عمریست که از حضور او جا ماندیم              در غربت سرد خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم             ماییم که در غیبت کبری ماندیم

گر راه ندارم به حریمت نظری کن                      تا معتکف سایه دیوار تو باشم

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم             حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

دستی که بجز دامن لطف تو نگیرد                  چشمی که فقط طالب دیدار تو باشد

این دیده که نیست قابل دیدار روی تو                 چشمی دگر بده که تماشا کند تو را

زخمم به جگر زن که دوایی نپذیرد                دردی به دلم بخش که بیمار تو باشد

سوزم به درون نیست که پیوسته بسوزد           خوابم ببر از دیده که بیدار تو باشد

******************

ای همنشین جان که جهان در هوای توست         پنهان ز دیده ای و دلم مبتلای توست

دورم اگر  ز کوی تو بیگانه نیستم                  چشمم حریم خاک ره آشنای توست

یابن الحسن.... ای یار من.... ای حبیب من

گر اشک شوق چشم مرا شستشو دهد            دارم طمع که دیده من جای پای تو شود

هر مشکلی که راه زند در مسیر عشق       آسان به یک عنایت مشکل گشای توست

پرسد اگر ز روی کرم این گدای کیست        گوییدش از برای خدا این گدای توست

سرم از یاره     سامونم از یاره                    پاکی عشق و   دامونم از یاره

دلم از اضطراب آب مکن                   با فراقت مرا عذاب مکن

گنه بی حساب آورده ام                      تو بیا و دگر حساب مکن

گر جوابم نمیدهی آقا جان                    از در خانه ات جوابم مکن

******************

به دعا کنم تمنا همه شب که تو بیایی                 که مگر شبی اجابت کند ام گره گشایی

ز جمال تابناکت که جهان کند فروزان                چه شود که دیده ما برسد به آشنایی

من بی نوا چه دارم که محبتت بیارزم              مگر آنکه خود ز احسان در مرحمت گشایی

تو و حشمت و امیری، من و حاجت و فقیری       چه کنم اگر نیایم به درت پی گدایی

دل عاشقان مسکین به هوای تو زند پر             که مگر در آخرین دم به کنارشان بیایی

 دل هجر دیده من سر وصل دوست دارد         چه دهم به دل تسلی به دلی چنین هوایی

دل از این بود غمینت که چرا تو را نبیند          به جمال مصطفایی به جلال مرتضایی

******************

بیا بیا که سوختم ز هجر روی ماه تو             تمام عمر دوختم دو چشم خود به راه تو

بیا بیا که سوختم زهجر روی ماه تو              بهشت را فروختم به نیمی از نگاه تو

بیا به جان مادرت امام من ظهور کن            بیا و جام خالی ام پر از می طهور کن

بیا و قلب شیعه را غریق در سرو کن            بیا بگیر از عدو تقاص خون فاطمه

همان حبیبه خدا همان به عرش قائمه              بگو به دشمن علی خبیث دون بی شرف

چرا ربوده ای فدک ز همسر شه نجف                میان کوچه از چه تو با مادرم شدی طرف

به تیر کینه ها چرا نموده ای وی را هدف            

  آقا به جان مادرت آن مادر غم پرورت         ما را مرانی از درت یابن الحسن یابن الحسن...

تو دین و ایمان منی تو جان و جانان منی           یابن الحسن یابن الحسن .....

******************

به لب دارم همیشه گفتگویت                 به هر جا می نمایم جستجویت

به دل عمری مرا این آرزو هست         که بینم لحظه ای روی نکویت

بود در انتظارت محفل ما                ببین بی تابی جان و دل ما

بیا بگذار ای آرام دلها                   قدم بر دیده ناقابل ما

عزیز فاطمه دورت بگردم                بیا تا دست خالی بر نگردم(سبک دشتی)  

کتابی بس غم انگیز دل من               ز درد و غصه لبریز دل من

بیا ای آیت فصل بهاران                   که بی تو مثل پاییز دل من... ای آغام ....

دلم جز با غمت همدم نگردد              وفادار است و نامحرم نگردد

بود سوز غم تو روزی ما             الهی روزی ما کم نگردد...آغام آغام ای.....

******************

هر صبح می کنم به ظهورت دعا، بیا              ای آشنای خلوت هر آشنا بیا، بیا 

هر پنجره(چشم) به سوی شما موج می زند       ای روح پر تلاطم دریا بیا، بیا 

ای در تو زنده تا به ابد صبر فاطمه               به حق ناله خیر النساء بیا

«هر جا کار گره می خورد همه به این ناله آغا رو قسم می دهند»

دریاب با تصدقی این مسمند را                  ای حضرت کریم، عزیز خدا، بیا

از فرط معصیت شده ام تحبس الدعا            (آغا شرمندتم)بنمای خودت برای ظهورت دعا

از قتلگاه ناله هل من معین رسد                 ای وارث حسین سوی کربلا بیا

یابن الحسن....یابن الحسن.....

******************

عمری است انتظار تو ای ماه می کشم         در انتظار مهر رخت آه می کشم

شیرین لب و ز تلخی زهر تو همچو نی            از بند بند، ناله جانکاه می کشم

«اگه همین جا که نشستی منتظر رفیقت باشی که بیاد، همش چشمت به در، بی تابی میکنی، این طرف و آن طرف رو نگاه می کنی... پس چرا نیومد؟ »

سرگشتگی ز دیده من شد نصیب دل             دل را ز دست دیده به هر راه می کشم

سر تا به پای غرق تمنا شده دلم                  در لوح دیده روی تو، هرگاه می کشم

کوه غمی که رنج فراقت به دل نهاد                در آرزوی وصل تو چون کاه می کشم

 «یعنی من امیدم به تو آقا جان، درسته خیلی روسیهم، اما شما خیلی ها رو که اصلا تو این مسیر نبودند دستشون رو گرفتی، کمکشون کردی»

یابن الحسن.... یابن الحسن....

******************

تا کسی را به سر کوی تو راهش ندهند          گریه و ناله و سوز دل و آهش ندهند

تو نوازش کنی آن را که نگاهش نکنند              تو دهی راه کسی را که پناهش ندهند

«یا صاحب الزمان الغوث الامان»

کافر و مومن و غیر و خودی و دشمن و دوست           هیچ کس نیست که در کوی تو راهش ندهند

«اگه دیده باشی بعضی وقتها ارمنی ها مسیحی ها میان تو مجالس روضه اهل بیت، اگه بپرسی شما اینجا چکار میکنید؟ میگن درسته ما دین و مذهبمون فرق میکنه اما ما به این آقا اعتقاد داریم، خیلی جاها این آقا به ما حاجت داده، دست ما رو گرفته.... مسیحی میاد در خونه آقای ما.... ما کجا بریم؟!!...ما غیر تو کسی رو نداریم آقاجان... اگه ما رو دست خالی رد کنی چه کنیم؟...»

دیده صد بار اگر کور شود بهتر ازآن           که به دیدار تو یک فیض نگاهش ندهند

آغام آغام آغام ای... آغام آغام آغام ای...

******************

بیا که از غم هجران تو پریشانم                        ز دوری رخت ای یار دیده گریانم

به آه سینه سوزان من، گهی اثر گیر                  که آه، خسته شد از قلب سوزان من

در آسمان خیالم زهجر روی مه ات                   ستاره ها ست که ریزند به روی دیدگانم

گدا به خانه مولا به صد امید آید                     مران، که غیر تو من رهی نمیدانم

******************

تا کی به سوز آه نشینم به راه تو                  عالم فدای یک گوشه چشم نگاه تو

بنشسته ام به راه تو ای معدن کرم                 تا کی فتد به روی سیاهم نگاه تو

یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و ....

آقای من .... یابن الحسن....                      دانم به یاد مادر خود آه میکشی

عالم همه فدای تو و سوز آه تو                  در پیشگاه باب غریبت علی زدند

(مهدی بیا به مادر پهلو شکسته گو)            مادر مگر چه بود به عالم گناه تو            

خدا کند که دوباره بهار برگردد                  به قاب عکس دلم عکس یار برگردد

خدا کند که پس این سالهای دور سفر          به بالهای پرستو قرار برگردد

طلایه دار شفق با سپیده باز آید                ز شرق آبی جاده ، سوار برگردد

چه میشود اگر از سمت جمعه های سپید              به سرخی دل چشم انتظار برگردد

و صبحی از پس این ابرهای بغض آلود              امام عاطفه ، خورشید وار برگردد

تمام آینه هامان اسیر زنگارند                     دعا کنیم که آیینه دار برگردد

حریم باغچه در انحصار پاییز است               خدا کند که دوباره بهار برگردد

*****************************

می نشینم هر شب گوشه این تنهایی                به امیدی که تو روزی زسفر بازآیی

موج چشمم به هوای تو خروشان شده است     غرق غم هستم و تو ساحل این دریایی

بنشین در  بر آیینه قلبم یک دم                      تا خودت خوب ببینی چقدر زیبایی

(یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان....)

دل به تو بستم و خلق رهایم کردند             آخر عشق همین است همین رسوایی

باز هم روضه گرفتی برای جدت               حتم دارم که تو در مجلس ما می‏آیی

(حالا دعوت کن آقات را....یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان....)

*****************************

بر من ببار رحمت بارانی ات را               پس کی ببینم چهره نورانیت را

جانم فدای سجده و مهر نمازت            گر من ببینم پینه پیشانی ات را

هر شب برایت تا سحر احیا گرفتم            اما ندیدم طلعت روحانی ات را

یک شب از این شبها بیا ای صاحب من(مولا جانم...)    از بند تن آزاد کن زندانیت را (یعنی من برات بمیرم)

راهی ندارم پیش رویم جز شهادت       آقا بیا با خود ببر قربانیت را (ای آقام ای...)

در پشت درب خانه ات سر می‏گذارم      تا بشنوم سوز مصیبت خوانی ات را

یابن الحسن... یابن الحسن ...